ارتباط شخص از دنیا رفته

دنیای ارواح - ارتباط شخص از دنیا رفته

ارتباط شخص از دنیا رفته، چه مؤمن باشد و چه کافر، با خویشان، دوستان، آشنایان و آن چه به او علاقه داشته، برقرار می‌شود، اما اختیاری در آن ندارند. بلکه باذن الله و بر اساس علم، حکمت، مشیت و اراده‌ی او این ارتباط برقرار می‌شود.

چنین نیست که همه مردگان به هنگام ارتباط با زندگان در دنیا، شاهد همه رفتارها، گفتارها و کردارهای آنان باشند، بلکه میزان آگاهی آنان، با قوانین و شرایط حیات برزخی آنان انطباق دارد.
به عنوان مثال: برای فرد مؤمن، پس از مرگ، دیگر غم و غصه‌ای وجود ندارد، چرا که خداوند متعال وعده فرمود:
«أَلا إِنَّ أَوْلِیاء اللّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَلاَ هُمْ یحْزَنُونَ * الَّذِینَ آمَنُواْ وَكَانُواْ یتَّقُونَ» (یونس، 62 و 63)
ترجمه: آگاه باشید كه بر دوستان خدا نه بیمى است و نه آنان اندوهگین مى‏شوند * همانان كه ایمان آورده و پرهیزگارى ورزیده‏اند.

بر همین اساس، او شاهد حوادث و اتفاقاتی که برای عزیزانش می‌افتد و موجب غم، اندوه، نگرانی، دغدغه یا خوف و ترس او می‌شود، نخواهد بود.

متقابلاً برای کافر، مشرک، منافق و خلاصه اهل جهنم، پس از مرگ خوشحالی و سروری نخواهد بود، لذا حتی اگر شاهد حادثه‌ یا رویکرد خوبی در خویشان خود باشد، موجب عذاب (غبن و حسرت) بیشتر او خواهد شد. به عنوان مثال: به او گفته می‌شود:ببین که همسر و فرزندان و ...، که تو به خاطر آنان خود را جهنمی ساختی، اکنون هیج کاری با تو ندارند. یکی ازدواج کرد، دیگری به سفر رفت، آن یکی میراثت را سرمایه کرد و آن یکی در راه حرام، ظلم و گناه مصرف می‌کند و ... .

ابابصیر از امام صادق علیه‌السلام نقل می‌کند که فرمود: «هیچ مؤمن و کافری نیست جز این که اهل و عیال خویش را به هنگام ظهر دیدار می‌کند و مؤمن موقعی که می‌بیند اهل و عیالش، عمل نیکی انجام می‌دهند، ستایش خدا می‌کند ولی کافر هنگامی که می‌بیند که وابستگان او عمل شایسته‌ای انجام می‌دهند در عالم مثال، ناراحت شده و در نتیجه حالت حسرت به او دست می دهد»

همچنین امام صادق علیه‌السلام می فرمایند «مؤمن اهل و عیال و خویشاوندان خود را دیدار می‌کند و می‌بیند آنچه را که دوست دارد و از او مخفی می‌شود آنچه را که آن را دوست ندارد و کافر نیز اهل و عیال خویش را دیدار می‌کند و لکن می‌بیند آنچه را که آن را دوست ندارد و از او مخفی می‌شود آنچه آن را دوست دارد.»

مردگان، صدای ما را (باذن الله) می‌شنوند، حتی حرف نیز می‌زنند، منتهی چون آنها دیگر ابزار مادی زبان را ندارند و ما نیز تا در دنیا هستیم، از راه اعضای بدن صداها را می‌شنویم و درک می‌کنیم، حرف یا پاسخ آنها را نمی‌شنویم. چنان چه در اخبار وارده و احادیث تصریح شده که شخص رسول الله صلوات الله علیه و آله یا ائمه اطهار علیهم السلام، با مردگان حرف می‌زدند